معاويه در كوفه خطبه خواند در حالى كه حسنین(ع) پاى منبر نشسته بودند؛ پس على(ع) و حسن(ع) را دشنام داد. حسين(ع) بلند شد تا او را باز دارد ولى حسن او را گرفت و نشانيد و خود برخاست و گفت: «من حسن و پدرم على است، و تو معاويه و پدرت صخر، و مادر من فاطمه و مادر تو هند، و جدّ من رسول خدا و جدّ تو عتبه بن ربيعه، و مادر بزرگ من خديجه و مادر بزرگ تو قتيله است؛ پس خدا پست ترين از ما از لحاظ حَسَب و نَسَب را لعنت كند». پس اهل مسجد آمين گفتند.

شهردار دیلمى، حافظ و حدیث شناس و فهیم و آشنا به ادب و مردى ظریف و نرم خو و اهلِ مسجد بود و مانند پدرش، عمر خود را در کار نگارش و شنیدن و جستجوى حدیث سپرى کرد. او در سال 483 هـ متولد شد و در سال 558 از دنیا رفت.