خوارزمى، حافظ ابومؤیّد و ابومحمّد موفّق بن احمد بن ابوسعید اسحاق بن مؤیّد مکّى حنفى، معروف به اخطب خوارزم است. او فقيه، حافظ، محدِّث، خطيب، آشنا به سيره و تاريخ ، اديب و شاعر بود. وي خطبه ها و اشعار مدوّنى دارد. هفت کتاب وى مشهور شده از جمله  کتاب فضائل امير المؤمنين(ع) که اين کتاب را بسيارى از ائمه حديث از مؤلّف روايت کرده اند. وي حدود سال 484 متولّد شده، و  در سال 568 وفات کرده است.