ابو محمّد عبد المحسن بن محمّد بن احمد بن غالب بن غلبون صورى. او یکى از نیکان و نوابغ قرن چهارم بود که تا اوائل قرن پنجم زیست. در شعر او بین لطافت لفظ و فصاحت و بلاغت جمع شده است، و دیوان شعر او نصّ در تشیّع اوست. ابن شهر آشوب نیز او را از شعراى اهل بیت که آشکارا در وصف آنها شعر سروده اند، شمرده است. ابن خلّکان نوشته است: او در روز یکشنبه 9 شوال سال (419) وفات یافت، و عمر وی در آن زمان 80 سال یا بیشتر بوده است.

ابو محمد صورى درباره غديرخم چنین سروده: «أبا حسن تبیّن غدر قوم***لعهد الله من عهد الغدیر/ وقد قام النبیّ بهم خطیبا***فدلّ المؤمنین على الأمیر...»؛ (اى ابوالحسن! پیمان شکنى وخیانت قوم نسبت به عهد خداوند، از عهدى که در روز غدیر گرفته شد، روشن مى شود وهمانا پیامبر(ص) براى آنها خطبه خواند و مؤمنان را به امیر، راهنمایى نمود...) .