مناوى در «فیض القدیر» نوشته است: «علی عیبة علمی» یعنى در او گمان مى رود که مشکلات سخن مرا (براى امّتم) برطرف سازد، و خاصّه من ، و جایگاه سرّ من، و معدن چیزهاى با ارزش من است. و «عیبه» چیزى را گویند که انسان اشیاء با ارزش خود را در آن نگهدارى مى کند . شیخ محمّد حفنى نوشته است: «عیبة» یعنى... از این رو صحابه در مشکلات به او احتیاج داشتند... و در زمان سیّد ما عمر نیز مشکلاتى را حلّ نمود؛ پس عمر گفت: «خداوند مرا تا زمانى زنده نگه ندارد که قومى را درک کنم که ابوالحسن درمیان آنها نباشد...».