ابو هیثم نزد على(ع) به پا خواست و گفت: حسادت قریش با تو دو گونه است. خوبانِ آنان، به خاطر رقابت در بلند مرتبگى تو، آرزو مى کنند چون تو باشند. اما بَدهای آنان، به گونه اى به تو حسادت مى کنند که بر دل ها سنگینى کرده خوبى ها را از بین مى برد...  سوگند به خدا که سزاوارترین فرد هستى. هنگامى که پیامبرشان زنده بود، یاریش کردى و هنگامى که در گذشت، حقوقى را که بر عهده اش بود، ادا کردى. دست و زبان ما انصاریان با توست... .