برخی از این اشکالات نابجا که مستشرقین بر قرآن کریم گرفته‌اند ناشی از بیگانه بودن‌شان با قرآن کریم و برخی هم به دلیل ناآشنایی با تاریخ و جغرافیای منطقه است. مثلا گمان کرده‌اند كه در مصر باستان، گماردن يهوديان به پست وزارت، بى سابقه است، ليكن از اين حقيقت بى‌خبرند كه يوسف قرنها پيش از يهوديان مى‌زيسته است. یا مثلا نمی‌دانند علت تقديس عُزَير از سوي يهوديان و دادن لقب «پسر خدا» به او، بيانگر بزرگداشت عزير است نه اينكه واقعاً وى را پسر خدا بدانند. و ...

یهودیان برای جامعه خود کتابهایی در حکمت  نوشتند که مجوعه سوم و پایانی نسخه عبری عهد عتیق را تشکیل می دهند. «مزامیر داوود» معروفترین کتاب این بخش است، که شامل 150 سرود در موضوعات زیر می شود: حمد و ستایش و شکر الهی، توبه، توکل به خدا، انتظار مسیح و دعاهای استغاثه به درگاه الهی. از کتابهای مهم بخش حکمت، «سِفر ایوب» است که مسأله پیچیده خیر و شر را بررسی می کند و همچنین به حل این سؤال می پردازد که: چرا نیکان در این دنیا رنج می برند ولی بدان در ظاهر خوشبخت هستند؟