امام کاظم(ع) از آغاز با حسين شهيد فخ در تماس و ارتباط بود. گرچه پيشواى هفتم شكست نهضت را پيش بينى مى‏ كرد، ليكن هنگامى كه احساس كرد حسين در تصميم خود استوار است، به او فرمود: «گرچه تو شهيد خواهى شد، ولى باز در جهاد و پيكار كوشا باش، اين گروه، مردمى پليد و بدكارند كه اظهار ايمان مى‏ كنند ولى در باطن ايمان و اعتقادى ندارند، من در اين راه اجر و پاداش شما را از خداى بزرگ مى‏ خواهم». همچنین امام جواد(ع) می فرماید: بعد از فاجعه کربلا هیچ فاجعه ای برای ما بزرگتر ار فاجعه فخ نبوده است.

«حسين بن على» مشهور به شهيد فخّ، نواده حضرت مجتبى‏، از رجال برجسته، با فضيلت و شهامت، و عاليقدر هاشمى بود. او مردی وارسته و بخشنده و بزرگوار بود. او از پدر ومادر با فضيلت و پاكدامنى كه در پرتو صفات عالى انسانى خود به «زوج صالح» مشهور بودند، به دنيا آمده و در خانواده فضيلت و تقوى و شهامت پرورش يافته بود. در مدینه قیام کرده و بر آن مسلط شد و سپس به مکه رفت تا از جمعیت ایام حجّ علیه بنی عباس استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند.