رساله ا ی منسوب به عزیه خانم، خواهر بزرگ "صبح ازل" و دختر "میرزا عباس نوری" و از پیروان "سیّد باب" و "صبح ازل" است. این کتاب در جواب نامه ای است که از طرف "عباس افندی" نوشته شده. این کتاب در اثبات وصایت "صبح ازل" و نقل اعمال سوء "میرزا حسن علی بهاء" و ردّ و طرد ادعاهای اوست. به طوری که از بررسی کتاب معلوم می شود، نویسنده آن، شخص مطّلع و فاضلی بوده است. البته ممکن است یکی از فضلای بابیّه، از زبان عمّه این کتاب را تألیف و تنظیم کرده باشد، که در مقام ردّ ادعای "بهاء" خوب از عهده مطلب برآمده است.