واژه«شیعه» در لغت، به معنى پیرو، هوادار، حزب و دسته است و در اصطلاح، به پیروان حضرت امیر(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) اطلاق مى گردد و اولین بار توسط خود پیامبر(ص) به کار رفت. از حیث سیاسی در نیمه نخست قرن اوّل، اطلاق شیعة علیّ(ع) در مقابل شیعة عثمان بود که به طرفداران عثمان گفته مى شد. این کلمه به همراه مشتقاتش هشت بار در قرآن در معانى لغویش به کار رفته است.