مى توان محرميّت را بين دختر بچّه و پدرخوانده، از طريق شيرِ مادرِ آن مرد، يا خواهر يا خواهرزاده هايش، يا زن برادر، يا برادرزاده هايش ايجاد كرد؛ مشروط بر اين كه زمان شيرخوارگى بچّه نگذشته باشد. امّا اگر زمان آن گذشته باشد، و پدر خوانده فرزند يا نوه اى نداشته باشد، تنها راه آن است كه عقد موقّت آن دختر را براى پدرِ پدرخوانده بخوانند، تا آن دختر حكم زن پدرش را پيدا كند، و براى هميشه بر او، و برادران و برادر زاده ها و خواهرزاده هايش محرم گردد.

برای ايجاد محرميّت بين پسر و مادرخوانده راه هایى وجود دارد. یکی از این راهها این است که: اگر مادر آن خانم شير داشته باشد، به اندازه لازم و با رعايت شرايط معتبر ـ كه در مسأله 2116 رساله توضيح المسائل آمده ـ به آن نوزاد شير مى دهد، سپس آن پسر بچّه حكم فرزند رضاعى او را پيدا كرده، و به آن خانم نيز محرم مى گردد؛ زيرا برادر رضاعى او خواهد شد. نه تنها به آن خانم، بلكه به خواهران، خواهرزاده ها، برادرزاده ها، عمّه ها، خاله ها، مادربزرگ و تمامى نوه هاى مادر بزرگ محرم خواهد شد.