اگرچه اين جلسات با پوشش تبيين مقام والای امام(ع) بود؛ اما به گفته محقیین واقعیت چیز دیگری بود. مثلا وقتی می دید امام(ع) به علت فضايل و كمالات خود محبوبيت روزافزون مي یابد با فراخوان علماي متعدد از مناطق مختلف در صدد بود ایشان را در مباحثه به عجز انداخته و از رونق ایشان بکاهد. یا اینکه مي خواست مقام امام(ع) تنها در بُعد علمي منحصر شود و تدريجاً چنين نشان دهد كه ایشان كاري با مسائل سياسي ندارد و به اين ترتيب، شعار تفكيك دين از سياست را عملي كند.