حوادث بى‌شمارى كه در دوران تاريخ عهد قديم بر يهود گذشت، بر اين پندار كه تورات از زمان موسى(ع)  یعنی 1500 سال قبل از ميلاد تاكنون كه پايان قرن بيستم ميلاد است در طول سى و پنج قرن سالم مانده است، خط بطلان كشيده است. علامه‌ طباطبايى؛ مى‌گويد: «حوادثى كه بر تورات عهد قديم گذشت، جاى هيچ شبهه‌اى نمى‌گذارد كه سند اين كتاب بريده است و تنها به يك تن (عزرا) باز مى‌گردد؛ بى آنكه بدانيم مستند او در نقل يا منابعى كه جهت گردآورى و تحقيق تورات به‌كار بسته، كدام بوده است. محققان غربى، به دليل همين ازهم گسيختگى آشكارى كه تورات با آن روبه‌روست اين كتاب را از نظر تاريخى ضعيف برشمرده‌اند؛ زيرا مجموعه‌اى است از افسانه‌هاى ملى كه بر اساس تاريخ اسرائيل تدوين شده و به همين دليل نمى‌توان به گزارشاتى كه در متن آن آمده است اطمينان نمود».

در كتب عهد قديم مانند تورات و ساير كتاب هاى يهود كه مورد قبول تمام مسيحيان جهان است و به وسيله خود آنها ترجمه و در سراسر دنيا منتشر شده، بارها از شراب مذمّت كرده و آن را منافى پرهيزگارى و مخالف با عقل و حكمت و همرديف زنا شمرده است. جمله‌هاى صريح در نهى از شراب در كتاب‌هاى عهد قديم و جديد، علاوه بر اينكه گواه زنده‌اى بر وجود تناقض در اين كتاب‌هاست، زشتى و ناپاكى شراب و مفاسد اخلاقى و اجتماعى و گمراه كننده بودن آن را نيز روشن مى‌سازد.