پاسخ اجمالی:
در كتب عهد قديم مانند تورات و ساير كتاب هاى يهود كه مورد قبول تمام مسيحيان جهان است و به وسيله خود آنها ترجمه و در سراسر دنيا منتشر شده، بارها از شراب مذمّت كرده و آن را منافى پرهيزگارى و مخالف با عقل و حكمت و همرديف زنا شمرده است. جمله‌هاى صريح در نهى از شراب در كتاب‌هاى عهد قديم و جديد، علاوه بر اينكه گواه زنده‌اى بر وجود تناقض در اين كتاب‌هاست، زشتى و ناپاكى شراب و مفاسد اخلاقى و اجتماعى و گمراه كننده بودن آن را نيز روشن مى‌سازد.
پاسخ تفصیلی:
در كتب عهد قديم (تورات و ساير كتاب هاى يهود) كه هم مورد قبول تمام مسيحيان جهان است و هم به وسيله آنها ترجمه و در سراسر دنيا نشر گرديده، بارها از شراب مذمّت كرده و آن را منافى پرهيزگارى و مخالف با عقل و حكمت و همرديف زنا شمرده است:
در سفر اعداد از اسفار تورات چنين مى‌خوانيم:
«خداوند موسى را خطاب كرده گفت: بنى اسرائيل را خطاب كرده به ايشان بگو: چون مرد يا زن نذر خاص (نذر پرهيزگارى) كند و خود را براى خدا تخصيص نمايد [پارسا سازد] از شراب و مسكرات بپرهيزد و سركه شراب و سركه مسكرات را ننوشد و هيچ عصير انگور ننوشد و انگور تازه يا خشك نخورد و تمام ايّام تخصيصش (نذر پرهيزگاريش) از هر چيزى كه از تاك انگور ساخته شود از هسته تا پوست نخورد».(1)
گرچه موضوع بالا مربوط به نذر خاصّى به نام نذر پرهيزگارى است، از آن استفاده مى‌شود كه نوشيدن مشروبات الكلى با پرهيزگارى سازگار نيست و حتّى در اين حالت بايد از تمام فرآورده هاى درخت انگور دورى كند و اين خود نهايت خباثت شراب را مى‌رساند.
و در كتاب هوشع (چهارمين انبياى بنى اسرائيل) مى‌خوانيم: «زنا و شراب و شيره انگور، دل را مى‌گيرند».(2)
در اينجا زنا و شراب را در رديف هم ذكر كرده و ممكن است منظور از دل، همان قلب به معنى عقل بوده باشد. يعنى عقل را از انسان مى‌گيرد و شيره انگور هم ظاهراً همان عصير مسكر است نه شيره معمولى.
و در نخستين جمله باب بيستم از كتاب امثال سليمان مى‌خوانيم: «شراب استهزا مى‌كند و مسكرات عربده مى‌آورد و هر كه به آن فريفته شود حكيم نيست!» اين جمله گواهى مى‌دهد كه شراب عقل را زايل مى‌كند و موجب مى‌شود انسان مورد ريشخند واقع شود.
در باب 23 كتاب امثال سليمان در مذمّت شراب چنين مى‌گويد: «هنگامى كه شراب سرخ فام است و رنگش در جام نمايان ساخته و هم به راستى حركت مى‌نمايد (مى‌لرزد و موج مى‌زند) به آن منگر. چه عاقبت مثل مار مى‌گزد و مثل شاه مار [افعى] نيش مى‌زند. چشمان تو به زنان بيگانه نگران خواهد شد و دل تو متدبّر كجى‌ها خواهد بود (افكار غلط و گمراه كننده در نظر تو پيدا مى‌شود)».(3)
در كتاب اشعياى نبى جمله‌هاى صريح‌ترى درباره مذمّت مشروبات ديده مى‌شود، آنجا كه مى‌گويد: «واى بر آنان كه سحرگاه برمى‌خيزند تا در پى مسكرات روند و شب دير مى‌نشينند تا شراب ايشان را گرم كند».(4) و در همان كتاب مى‌گويد: «ايشان نيز از شراب، ضال و از مسكرات گمراه شدند».(5)
در كتاب‌هاى عهد جديد در رساله پولس به افسسيان نيز مى‌خوانيم: «مست شراب مشويد كه در آن فساد است».(6)
اين جمله‌هاى صريح در نهى از شراب كه در كتاب‌هاى عهد قديم و جديد است، علاوه بر اينكه گواه زنده‌اى بر وجود تناقض در اين كتاب‌هاست، زيرا ابداً با نخستين معجزه مسيح سازگار نيست، زشتى و ناپاكى شراب و مفاسد اخلاقى و اجتماعى و گمراه كننده بودن آن را روشن مى‌سازد.(7)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.