«اصحاب الایکه» و سرنوشت آنها

«اصحاب الایکه» چه کسانی بودند و «قرآن مجيد» چه سرنوشتي براي آنها بيان كرده است؟

«اصحاب الايكه» به معناي صاحبان سرزمين هاى پردرخت بود و اين نام چهار بار در «قرآن» آمده است. آنها در زمان حضرت شعیب(ع) زندگی می کردند و در برابر دعوت پيامبرشان، او را انکار و مسخره می کردند و می گفتند تو هم مثل ما هستی و از دروغگویان می باشی، اگر راست می گویی سنگ هایی از آسمان بر ما نازل كن. لجاجت این قوم لجوج باعث شد تا خداوند به وسیله صاعقه آسمانی همگي آنها را عذاب كند.

منظور از «اصحاب الأیکه»

«اصحاب الأیکه» چه کسانى هستند؟

«ایکه» به درختان بسیار و یا بیشه زار می گویند و«اصحاب الایکه» قوم شعیب اند که در سرزمینى پر آب و مشجر در میان حجاز و شام زندگى مى کردند. زندگى مرفه و ثروت فراوانشان موجب غرور و غفلت آنها شده و دست به کم فروشى و فساد در زمین زده بودند. شعیب، آنها را از این کارشان بر حذر داشت و دعوت به توحید و راه حق نمود، اما آنها تسلیم حق نشدند و سرانجام بر اثر مجازات دردناکى نابود گشتند. شاید قرآن با این تعبیر مى خواهد بگوید: عاقبت کفران نعمت و ظلم، عذاب و نابودی است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الامام الصادق (عليه السلام)

من سره ان يکون على موائد النور يوم القيامة فليکن من زوار الحسين بن على (عليهما السلام)

هر کس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين (عليه السلام) باشد.

وسائل الشيعه، ج 10، ص 330،