آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در سوره «لقمان»، بحث از علوم غيبيه اى است كه مخصوص ذات خداوند است و هيچ كس را به حقيقت آن راهى نيست؛ هيچكس جز خدا حوادث فردا را نمى داند، و هيچكس جز خدا زمان رستاخيز را نمی داند، و هيچكس جز خدا آنچه در رحم مادران است را نمى داند، و هيچ كس جز خدا زمان نزول باران را نمى داند، و هيچ كس جز خدا نمى داند انسان در كدام زمين مى ميرد.

در آیه 34 سوره «لقمان»، بحث از علوم غيبيه اى است كه مخصوص ذات خداوند است، و هيچ كس را به حقيقت آن راهى نيست، مى فرمايد: (آگاهى از[زمان قيام] قيامت، مخصوص خدا است)؛ «إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السّاعَةِ». (و او باران را نازل مى كند[و از نزول دقيق آن آگاه است])؛ «وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ». (و آنچه را كه در رحمهاى[مادران] است مى‌ داند)؛ «وَ يَعْلَمُ ما فِي الْأَرْحامِ». (و هيچ كس نمي داند فردا چه به دست مى آورد، و هيچ كس نمى داند در چه سرزمينى مى ميرد؟)؛ «وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ ماذا تَكْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ». (به يقين خداوند ـ نسبت به همه اين امور ـ دانا و آگاه است)؛ «إِنَّ اللهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ».
آنچه در اين آيه به وضوح از علوم ويژه خداوند ذكر شده همان زمان وقوع رستاخيز است، ولى لحن آيه نشان مى دهد كه چهار موضوعى كه بعد از آن آمده نيز مخصوص خدا است؛ زيرا رابطه ديگرى بين اين پنج موضوع جز از اين جهت كه علوم ويژه الهى هستند به نظر نمى رسد. بعلاوه در روايات بسيارى از طرق شيعه و اهل سنت از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و ائمه معصومين(عليهم السلام) تصريح شده كه اين علوم پنجگانه مخصوص ذات خدا است، به عنوان نمونه حديثى از تفسير درّالمنثور و حديثى از تفسير نورالثقلين را در اينجا مى آوريم:
1. در درّالمنثور آمده است كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: «مَفاتِيحُ الْغَيْبِ خَمْسٌ لايَعْلَمُهُنَّ اِلاّ اللهُ، لا يَعْلَمُ ما فى غَد اِلاّ اللهُ، وَ لا مَتى تَقُومُ السَّاعَةُ اِلاّ اللهُ، وَ لا يَعْلَمُ ما فى الاْرْحامِ اِلاّ اللهُ، و َلا مَتى يَنْزِلُ الْغَيْثُ اِلاّ اللهُ، وَ ما تَدْرى نَفْسٌ بِاَىِّ اَرْض تَمُوتُ اِلاّ اللهُ»(1)؛ (كليدهاى غيب پنج است كه هيچ كس جز خدا آنها را نمى داند: هيچكس جز خدا حوادث فردا را نمى داند، و هيچكس جز خدا زمان قيام رستاخيز را نمى داند، و هيچكس جز خدا آنچه را در رحم مادران است نمى داند، و هيچ كس جز خدا زمان نزول باران را نمى داند، و هيچ كس جز خدا نمى داند انسان در كدام زمين مى ميرد).
2. در نورالثقلين از امام صادق(عليه السلام) چنين مى‌خوانيم كه فرمود: «اَلا اُخْبِرُكُمْ بِخَمْسة لَمْ‌يَطْلَعِ اللهُ عَلَيْها اَحداً مِنْ خَلْقِهِ؟ قُلْتُ بَلَى، قالَ: اِنَّ اللهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السّاعَةِ وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ ما فى الاْرْحامِ وَ ما تَدْرِى نَفْسٌ ماذا تَكْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِى نَفْسٌ بِاَىِّ اَرْض تَمُوتُ اِنَّ اللهَ عَليمٌ خبيرٌ»(2)؛ (آيا شما را به پنج موضوع خبر دهم كه خداوند احدى از خلقتش را بر آن آگاه نساخته است، راوى مى گويد: گفتم آرى، فرمود: علم قيامت نزد خدا است، و باران را او نازل مى كند[و از آن آگاه است] و آنچه در رحم مادران است او مى داند، هيچ كس نمى داند فردا چه مى كند؟ و هيچ كس نمى داند در كدام سرزمين مى ميرد؟ خداوند دانا و آگاه است). در اين زمينه روايات فراوان ديگرى نيز در كتب حديث آمده است.(3)،(4)