پاسخ اجمالی:
«برق» به گفته «راغب» در اصل به معنى نورى است كه از ابرها بر مى خيزد؛ سپس درباره هر شىء درخشنده اى به كار رفته، مثلا «سيفٌ بارق» به شمشير براق و درخشنده گفته مى شود. همچنین در كتاب «مقاييس اللّغه»، «برق» علاوه بر اين معنی، معنى ديگرى نیز دارد؛ و آن اجتماع سياهى و سفيدى در شىء واحد است. ولى ظاهرا معنى دوم به معنى اول باز مى گردد؛ چرا كه هنگامى كه سفيدى در كنار سياهى قرار گيرد درخشندگى بيشترى از خود نشان مى دهد. از سویی بعضى نيز مى گويند: «برق» لمعان مخصوصى است كه با شدّت و فشار صورت مى گيرد.
پاسخ تفصیلی:
«برق» به گفته «راغب» در «مفردات» در اصل به معنى نورى است كه از ابرها بر مى خيزد؛ سپس درباره هر شىء درخشنده اى به كار رفته، مثلا «سيفٌ بارق» به شمشير براق و درخشنده گفته مى شود. همچنین از كتاب «مقاييس اللّغه» استفاده مى شود كه «برق» علاوه بر اين معنی، معنى ديگرى دارد؛ و آن اجتماع سياهى و سفيدى در شىء واحد است. ولى ظاهرا معنى دوم به معنى اول باز مى گردد؛ چرا كه هنگامى كه سفيدى در كنار سياهى قرار گيرد درخشندگى بيشترى از خود نشان مى دهد. بعضى نيز مفهوم شدّت و فشار را نيز جزء معنى برق دانسته اند؛ و مى گويند: «برق» لمعان مخصوصى است كه با شدّت و فشار صورت مى گيرد.(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.