آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در روايات اهل بيت(ع) سخن از «خروج سفيانى» به عنوان يكى از علائم حتمى ظهور حضرت مهدى(عج) به ميان آمده است. سفياني شخصى از معاندين است كه به قصد مقابله با امام زمان(عج) برمى خيزد و لشكرش را به سمت مكه گسيل مي دارد ولی به امر خداوند در سرزمينى به نام «بَيْدَاء»، به زمين فرو خواهند رفت.

در روايات اهل بيت(عليهم السلام) سخن از «خروج سفيانى» به عنوان يكى از علائم حتمى ظهور حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) به ميان آمده است. شيخ طوسى(رحمة الله عليه) به سندش از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: «خروج سفيانى از علائم حتمى ظهور است».(1)
از مجموعه روايات شيعه و اهل سنت به دست مى آيد كه سفيانى، شخصى از معاندين است كه به قصد مقابله با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) برمى خيزد و در سرزمينى به نام «بَيْدَاء» به امر خداوند با لشكريانش به زمين فرو خواهند رفت.

مسلم به سند خود از رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نقل كرده كه فرمود: «شخصى به خانه خدا پناه مى برد، آن گاه لشكرى به سوى او فرستاده مى شود، هنگامى كه به «بَيْدَاء» رسيدند به زمين فرو خواهند رفت».(2)

نعمانى نيز به سند خود از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: «براى قائم پنج علامت است، از آن جمله خسف بَيْدَاء را بر مى شمارد».(3) نعمانى در جايى ديگر از جمله علائم ظهور را خروج سفيانى و خسف بَيْدَاء مى داند.(4)،(5)