آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حكمت زنده ماندن حضرت مسيح(ع) تاكنون بر حسب درك عقول ما يا به خاطر خصوصياتى چون ولادت بدون پدر، زنده كردن مردگان و به آسمان ها رفتن او بوده يا دليل و شاهدى بر غيبت امام مهدى(عج) است؛ زيرا بقاى مسيح با عمرى بيش از دو هزار سال دليلى بر امكان وجود و حيات حضرت مهدى(عج) در كمتر از اين مقدار سال است همان حكمتى كه در روايات براى طول عمر حضرت خضر(ع) بيان شده است.

حكمت بقا و زنده ماندن حضرت مسيح(عليه السلام) تاكنون بر حسب آنچه كه عقول ما درك مى كند امورى است که عبارتند از:
1- در حضرت عيسى(عليه السلام) خصوصياتى يافت مى شود كه در ساير انبيا نبوده است. از قبيل ولادت بدون پدر، زنده كردن مردگان، به آسمان ها رفتن و ديگر خصوصيات.
2- زنده بودن و بقاى او برهان و دليل و شاهدى بر غيبت امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشريف) خواهد بود؛ زيرا بقاى مسيح با عمرى بيش از دو هزار سال دليلى بر امكان وجود و حيات حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشريف) در كمتر از اين مقدار سال است همان حكمتى كه در روايات براى طول عمر حضرت خضر(عليه السلام) بيان شده است.
شيخ صدوق(رحمة الله عليه) در «كمال الدين» به سند خود از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: «... بَلَى إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا كَانَ فِي سَابِقِ عِلْمِهِ أَنْ يُقَدِّرَ مِنْ عُمُرِ الْقَائِمِ ع فِي أَيَّامِ غَيْبَتِهِ مَا يُقَدِّرُ وَ عَلِمَ مَا يَكُونُ مِنْ إِنْكَارِ عِبَادِهِ بِمِقْدَارِ ذَلِكَ الْعُمُرِ فِي الطُّولِ طَوَّلَ عُمُرَ الْعَبْدِ الصَّالِحِ فِي غَيْرِ سَبَبٍ يُوجِبُ ذَلِكَ إِلَّا لِعِلَّةِ الِاسْتِدْلَالِ بِهِ عَلَى عُمُرِ الْقَائِمِ (عليه السلام) وَ لِيَقْطَعَ بِذَلِكَ حُجَّةَ الْمُعَانِدِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ»(1)؛ (... آرى، از آنجا كه در علم سابق خداوند مقدر شده بود كه عمر قائم(عليه السلام) را در ايام غيبتش طولانى مى گرداند و مى دانست كه اين مقدار طول عمر را بندگانش انكار مى كنند، لذا عمر بنده صالحش [عیسی(علیه السلام)] را تنها به جهت استدلال و شاهد آوردن عمر قائم(عليه السلام) طولانى كرد تا آنكه حجت و دليل معاندين قطع گردد و براى مردم حجت و استدلالى بر خدا نباشد).(2)