آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مادیون در توجیه مسأله «ارتباط با ارواح» می گویند: ممکن است ارتباط با ارواح از طریق شعبده بازی و با استفاده از وسائل الکتریکی بوده و یا وجود واقعی نداشته و بواسطه تلقین های مکرر و بوسیله افراد ورزیده انجام شود. هم چنین ممکن است قسمتی از این پدیده در وجدان ناخودآگاه شخص قرار داشته و به هنگام خواب مغناطیسی آشکار شود و فرد تصور کند با مساله خارق العاده ای برخورد کرده است. از این رو پژوهشگران برای ابهام زدایی در موضوع ارتباط با ارواح، از دانشمندان استفاده کرده تا احتمال تلقین پذیری را کاهش دهند.

مادّيها در برابر مسأله حيرت انگيز ارتباط با ارواح به يكى از این سه جواب دست مى زنند:
1. گاهى مى گويند: اينگونه امور ممكن است از طريق شعبده بازى و تردستى و استفاده از وسائل الكتريكى بوده باشد و يا توطئه ها و تباني هائى از قبل در كار بوده است.
2. ممكن است اينگونه پديده ها وجود واقعى نداشته باشد و از تلقين هاى پى در پى و مكرر بوسيله افراد ورزيده سرچشمه بگيرد.
3. اين احتمال نيز هست كه قسمتى از اين پديده ها اثر وجدان ناآگاه باشد، به اين معنى كه يك سلسله از مسائل در وجدان ناآگاه شخص قرار دارد و خود او از آن غافل است و به هنگام خواب مغناطيسى، پرده از روى آن برداشته مى شود، و افرادى كه از وجود اين وجدان ناآگاه خبر ندارند تصور مى كنند با مسئله خارق العاده اى برخورد كرده اند؛ ولى دانشمندان روحى (اسپريتها) تمام اين راهها را بسته اند و براى اينكه هرگونه احتمال تبانى و شعبده بازى و استفاده از وسائل مختلف الكتريكى، از بين برود و جاى كمترين ابهام و ايرادى باقى نماند دست به اقداماتى زده اند از جمله اينكه:
اولاً: گاهى «مديومها»(1) را از ميان بچه هاى دو ساله يا كمتر انتخاب مى كنند و پيام ارواح را بوسيله آنها مى شنوند و يا اگر بزرگسالند آنها را در قفس مخصوصى قرار داده و حتى دست و چشم آنها را مى بندند تا هيچ گونه استفاده اى از وسائل خاصى براى آنها ممكن نشود.
ثانياً: شركت كنندگان در اين جلسات گاهى از ميان دانشمندان بزرگ انتخاب مى شوند، بديهى است احتمال تلقين پذيرى در مثل چنين اشخاصى، آن هم بطور دسته جمعى، عادتاً ممكن نيست. از طرفى گاهى بعضى از حيوانات را در آن جلسات شركت مى دهند، تا عكس العمل صحنه هاى وحشت زا را در آنها بررسى كنند و اتفاقاً نتيجه مثبت است، يعنى آنها با ديدن چنان صحنه هائى آماده فرار مى شوند و يا فرار مى كنند و شك نيست كه مسئله تلقين در مورد آنها قابل قبول نيست.
ثالثاً: واسطه ها و مديومها گاهى به هنگام خواب مغناطيسى، مسائلى را اظهار مى دارند كه در گذشته به هيچ وجه به گوش آنها نخورده و احتمال رسوب در وجدان ناآگاه آنها نيست.(2)