آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

زنبورشناسان با مطالعاتى دريافته اند كه صبحگاهان زنبورهائى كه مأمور شناسائى گلها هستند، از كندو خارج شده و مناطق پرگل را كشف كرده، به كندو باز مى گردند و حتى سمت و جهت و فاصله محل را دقيقاً به ديگران اطلاع مى دهند، زنبورها براى گمراه نشدن، مناطق را با پراكندن بوهاى مختلف، نشانه گذارى مى كنند، به طورى كه امكان سرگردانى نيست.

قرآن مى فرمايد: خداوند به زنبور عسل وحى و الهام كرد كه: «فَاسلُكِى سُبُلَ رَبِّكَ»(1)؛ (در جاده هاى پروردگارت كه رام و تسليم تو است گام بردار). زنبورشناسان با مطالعاتى دريافته اند كه صبحگاهان زنبورهائى كه مأمور شناسائى گلها هستند، از كندو خارج شده و مناطق پرگل را كشف كرده، و به كندو باز مى گردند و حتى سمت و جهت و فاصله محل را دقيقاً به ديگران اطلاع مى دهند، زنبورها براى گمراه نشدن، مناطق را با پراكندن بوهاى مختلف، نشانه گذارى مى كنند، به طورى كه امكان سرگردانى نيست و احتمالاً آيه اشاره به اين مطلب دارد.(2)