پاسخ اجمالی:
بين عاشورای حسینی و قیام مهدوی، مي توان پیوندی ناگسستنی یافت. در حقیقت «انقلاب مهدوی» ادامه دهنده و تامین کننده اهداف «قيام حسینی» در سطح جهانی است. «قیام عاشورا» نیز پشتوانه و زمينه ساز «قیام مهدوی» می باشد. مهم‌ترین دلیل این برداشت، یکسانی و هماهنگی اهداف، پیام ها و برنامه های این دو قیام است. همین نکته باعث شده تا معصومین در موارد مختلفی از مهدی موعود و امام حسین(ع) در کنار هم یاد کنند.
پاسخ تفصیلی:
بين عاشورای حسینی و قیام مهدوی، ارتباط معناداري وجود دارد؛ بطوری که هنگام تحقیق و بررسی در مورد هر یک از آنها حضور طرف دیگر را نیز لمس می کنیم؛ هر جا سخن از امام حسین(علیه السلام) به میان می آید، نام حضرت مهدی(علیه السلام) نیز پا به میدان می گذارد و هر جا یادی از قیام امام حسین(علیه السلام) و اهداف آن می شود، خواه ناخواه ذهن ها به سوی قیام فرزند برومندش حضرت مهدی(علیه السلام) کشیده می شود.
حال این سوال مطرح می گردد که چه چیزی باعث این پیوست شده است؟ چه امری باعث شده است که ارتباطی ویژه و ممتاز بین این دو امام بزرگوار و فعالیت های ایشان پدید آید؟ و چه سرّی در این ارتباط نهفته است؟
قبل از اینکه به جواب بپردازیم، برای ملموس تر شدن سوال به گوشه ای از این پیوستگی ها اشاره می کنیم:
1. امام مهدی(علیه السلام)، فرزند امام حسین(علیه السلام):
در احادیث فراوانی وارد شده که امام مهدی(علیه السلام) نهمین فرزند امام حسین(علیه السلام) است و در بیشتر احادیثی که از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) درباره حضرت ولی عصر(علیه السلام) آمده است، از ایشان با عناوینی چون: «از تبار پسرم حسین »، «از نسل این پسرم» و «نهمین فرزند پسرم حسین» یاد شده است. مانند این حدیث از رسول خدا(صلّى اللّه عليه و آله) که می فرماید: (بدانید خداوند حاکمی عادل و امامی دادگر در میان امتم برخواهد انگیخت که زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد همانطور که از ظلم و جور پر شده است. او نهمین نسل از فرزندان پسرم حسین است)؛ «فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَبْعَثُ فِي أُمَّتِي سُلْطَاناً عَادِلًا وَ إِمَاماً قَاسِطاً يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً، وَ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ وَلَدِيَ الْحُسَيْن ...» .(1)
2. عاشورا، روز ظهور حضرت مهدی(علیه السلام):
امام باقر(علیه السلام) می فرماید: «كَأَنِّي بِالْقَائِمِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ يَوْمَ السَّبْتِ قَائِماً بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ بَيْنَ يَدَيْهِ جَبْرَئِيلُ يُنَادِي الْبَيْعَةَ لِلَّهِ فَيَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا» (2)؛ (گویا حضرت قائم را می بینم که روز عاشورا، روز شنبه، [کنار کعبه] بین رکن و مقام ایستاده، و جبرئیل ندا می دهد: بیعت [امروز] برای خدا است. پس زمین را پر از عدل می کند، همان گونه که پر از ظلم و جور شده بود).
3. یاد امام حسین(علیه السلام)، اولین کلام حضرت مهدی(علیه السلام) بعد از ظهور:
حضرت مهدی(علیه السلام) در اولین سخنان پس از ظهورشان، خود را به عنوان نواده امام حسین(علیه السلام) و انتقام گیرنده از قاتلان او معرفی نموده، می فرمایند: «ألَا یَا أَهلَ العَالَم أَنَا الإِمَامُ القَائِمُ. ألَا یَا أَهلَ العَالَم أنَا الصَمصَامُ المُنتَقِمُ. ألَا یَا أَهلَ العَالَم إِنَّ جَدِّی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشَانَاً. ألَا یَا أَهلَ العَالَم إنّ جَدِّی الحُسَین طَرَحُوهُ عُریَانَاً. ألَا یَا أَهلَ العَالَم إِنّ جَدِّی الحُسَین سَحَقُوهُ عُدوَانَاً» .(3)؛ (آگاه باشید ای جهانیان، که من امامِ به پا خواسته ام. آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده. ای مردم، بدانید که جدّ من حسین را تشنه کام کشتند. ای اهل عالم، جدّ من حسین را عریان روی خاک افکندند. آگاه باشید ای جهانیان که جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند).
4. امام مهدی(علیه السلام) منتقم خون امام حسین(علیه السلام):
امام باقر(علیه السلام) می فرماید: (چون جدم حسین(علیه السلام) کشته شد، فرشتگان صدا به گریه و ناله بلند نمودند. خداوند به آنها وحی فرستاد: ای فرشتگان من! آرام گیرید. به عزت و جلالم سوگند، از آنان انتقام خواهم گرفت؛ هر چند بعد از گذشت زمان ها باشد. آن گاه پروردگار، فرزندان امام حسین(علیه السلام) را که بعد از او امام خواهند شد به آنها نشان داد. فرشتگان دیدند که یکی از آن بزرگواران، ایستاده و مشغول نماز است. خداوند فرمود: بوسیله این «قائم» از آنان [قاتلان حسین(علیه السلام)] انتقام خواهم گرفت)؛ «لَمَّا قُتِلَ جَدِّى الحُسَينُ(عليه السّلام) ضَجَّت المَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ بِالبُكَاءِ، فَأَوحَى اللَّهُ إِلَيهِم قِرُّوا مَلَائِكَتِى وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنتَقِمَنَّ مِنهُم وَ لَو بَعدَ حِينٍ، ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَن الاَئِمَّةِ مِن وُلدِ الحُسَينِ فَإذَا أَحَدُهُم قائِم يُصَلِّى فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: بِذَلِكَ القَائِم أَنتَقِمُ مِنهُم» .(4)
همچنین امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «شعار یاران حضرت مهدی(علیه السلام) «يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن» ؛ (ای خون خواهان حسین) است».(5)
و موارد دیگری از این ارتباطات و پیوندها که ذکر همه آنها به طول می انجامد.
سرّ این ارتباط!
حال به جواب سوالمان می پردازیم؛ به این که سرّ این ارتباط و در هم تنیدگی چیست؟ سرّ این ارتباط در این است که در حقیقت، انقلاب حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه) ادامه قيام امام حسين(عليه السلام) است؛ قیام عاشورا پشتوانه و زمينه ساز قیام مهدوی است و قیام مهدوی محقق کننده ی اهداف عاشورا در سطحی جهانی است. در واقع، عاشورا دريچه اي به انتظار برای ظهور منجی موعود است؛ و انتظار برای ظهور امام مهدی(علیه السلام)، تجلّي آرزوهای حسینیان است.
مهم ترین دلیل این برداشت، یکسانی و هماهنگی اهداف، پیام ها و برنامه های این دو قیام است. این دو نهضت، مبارزه ای سخت علیه ظلم و ستم و فساد هستند؛ یعنی همانطور که امام حسین(علیه السلام) با تمام وجود علیه ظلم قیام کرد(6) و نقطه عطفی در مبارزات حق و باطل پدید آورد، امام مهدی(علیه السلام) نیز پای بر جای پای او نهاده، با ظالمان به شدت می جنگد تا اینکه عدالت را در سراسر دنیا حکم فرما کند.(7)
از میان برنامه های اصلی این دو قیام نیز می توان به اصلاح جامعه، احیای آموزه های دینی، نجات مستضعفان و مظلومان، سرپیچی از همراهی با ظالمان و مفسدان و رفع موانع رشد و تعالی انسان اشاره کرد.(8)
همه این ها، برای توجه دادن به این دو مطلب است که اولاً: راه امام مهدی(علیه السلام) همان راه جدش حسین بن علی(علیه السلام) است و هدفش نیز همان هدف می باشد. ثانیاً: پیمودن این راه و رسیدن به جامعه آرمانی عصر ظهور، بدون توجه به قیام امام حسین(علیه السلام) امکان پذیر نیست.
چرا که توجه به قیام امام حسین(علیه السلام) جان های خفته را بیدار می کند و برای تمام منتظران و همه حق جویان و عدالت طلبان، الگوی آزادگی، آگاهی، ایثار، مقاومت و ... است. این قیام با تاثیراتی که دارد، زمينه ها و بسترهاي لازم براي قيام جهاني مهدي موعود(عجل الله تعای فرجه) را فراهم می سازد و امام مهدی(علیه السلام) با کمک این مقدمات، حق و عدالت را در تمام زمین برپا می کند.
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.