آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«نفس» به معناى روح انسان است، و گاه به ذات چيزى «نفس» نيز گفته مى شود. اين واژه به معناى «خون» و «چشم» و «شخص» نيز آمده است. گاه نيز به خصوص «نفس امّاره» و سركش نيز اطلاق مى گردد. در بعضی از آيات قرآن به معناى وجدان آمده كه بخشى از روح آدمى را تشكيل مى دهد.

«نفس» به معناى روح انسان است، و گاه به ذات چيزى «نفس» نيز گفته مى شود، چنانكه در قرآن مجيد مى خوانيم: «وَيُحَذِّرُكُمْ اللهُ نَفْسَهُ» (1)؛ (خداوند شما را از [نافرمانى] خودش، برحذر مى دارد).
اين واژه به معناى «خون» و «چشم» و «شخص» نيز آمده است. گاه نيز به خصوص «نفس امّاره» و سركش نيز اطلاق مى گردد.
در بعضی از آيات قرآن به معناى وجدان آمده كه بخشى از روح آدمى را تشكيل مى دهد. (2)