آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«نفدت» از مادّه «نَفَد» (بر وزن حسد) و «نفاد» به طورى كه از لسان العرب و مفردات استفاده مى شود به معناى فنا و نابودى است.

در آیه 27 سوره لقمان می خوانیم: «وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» ؛ (اگر آنچه روى زمين از درختان است قلم شوند، و دريا مركب گردد، و هفت دريا به آن افزوده شود، اينها همه تمام مى‏ شوند امّا كلمات خدا پايان نمى‏ گيرد، خداوند عزيز و حكيم است).
واژه «نفدت» از مادّه «نَفَد» (بر وزن حسد) و «نفاد» به طورى كه از لسان العرب و مفردات استفاده مى شود به معناى فنا و نابودى است. و «منافِد» به كسى گفته مى شود كه در استدلال، فوق العاده قوى است؛ به طورى كه طرف را كاملا محكوم مى كند. «انفاد» به معناى خشك شدن آب چاه نيز آمده است.(1)