آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«ريح» در اصل به معنى «باد» است اما کنایه از «قدرت و قوّت و غلبه» است؛ زیرا وزيدن باد به پرچم قوم و ملّتى، كنايه از قوّت و قدرت آنها است و چنانچه اختلاف كنید قدرت، قوّت و عظمت شما از بين خواهد رفت. در پاره اى از موارد، «ريح» به معنى رائحه و بوى خوش است، مانند: آیه 94 سوره يوسف، بر این اساس، عزت و شوکت افراد و اقوام با نفوذ رائحه آنها در جهان پخش مى شود، لکن با اختلاف، نفوذ و قدرت خود را از دست خواهند داد.

«ريح» در اصل به معنى «باد» است و بطور كنايه در «قدرت و قوّت و غلبه» به كار مى رود، و شايد اين معنى از آنجا به وجود آمده كه وزيدن باد به پرچم قوم و ملّتى، كنايه از قوّت و قدرت و غلبه آنها است؛ بنابراين مفهوم آیه 64 سوره «انفال» که می فرماید: «وَلاتَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ ريحُكُمْ» چنين مى شود كه اگر اختلاف كنيد قدرت و قوّت و عظمت شما از بين خواهد رفت. يا از اين نظر كه وزش بادهاى موافق سبب سرعت گرفتن كشتيها و رفتن به سوى مقصد بوده. نويسنده «التّحقيق» مى گويد: در ميان روح و ريح، رابطه اى است، روح به معنى جريان روحانى ماوراء مادّه است، و ريح به معنى جريان در مادّه است.
در پاره اى از موارد، «ريح» به معنى رائحه و بوى خوش است، مانند: «إنّى لاََجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَولا اَنْ تُفَنِّدُونِ».(1) بنابراين، ممكن است، معنى جمله اين باشد كه عزت و شوکت افراد و اقوام با نفوذ رائحه آنها در جهان پخش مى شود، ولى اگر اختلاف كنند، نفوذ خود را در جهان از دست خواهند داد.(2)