آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن عساکر به سندش از امام جعفر بن محمّد(ع) نقل کرده که از على بن الحسین(ع) درباره کثرت گریه اش سؤال شد؟ حضرت فرمود: «مرا ملامت نکنید؛ زیرا یعقوب(ع) یکى از اولاد خود را گم کرد، و آن قدر گریست تا دو چشمانش از حزن سفید شد در حالى که نمى دانست که از دنیا رفته است. این در حالى است که من مشاهده نمودم چهارده نفر از اهل بیتم را که در صبح یک روز سر بریدند. حال شما گمان کرده اید که هرگز این حزن از قلبم بیرون مى رود؟».

ابن عساکر به سندش از امام جعفر بن محمّد(علیه السلام) نقل کرده که از على بن الحسین(علیه السلام) درباره کثرت گریه اش سؤال شد؟ حضرت فرمود: «لا تلومونى، فانّ یعقوب(علیه السلام) فَقَد سبطاً من ولده فبکى حتى ابیضت عیناه من الحزن ولم یعلم انّه مات. وقد نظرت إلى اربعة عشر رجلا من اهل بیتى یذبحون فی غداة واحدة، فترون حزنهم یذهب من قلبى ابداً؟»(1)؛ (مرا ملامت نکنید؛ زیرا یعقوب(علیه السلام) یکى از اولاد خود را گم کرد، و آن قدر گریست تا دو چشمانش از حزن سفید شد در حالى که نمى دانست که از دنیا رفته است. این در حالى است که من مشاهده نمودم چهارده نفر از اهل بیتم را که در صبح یک روز سر بریدند. حال شما گمان کرده اید که هرگز این حزن از قلبم بیرون مى رود؟).(2)