آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابوعبدالله، محمّد بن احمد، مشهور به ابوالطیّب و معروف به تقى فاسى است. او در سال 775 در مکّه، متولد و به فراگیرى دانش حدیث پرداخت و پس از آن بر کرسى تدریس و فتوا نشست و کتابهاى پرشمارى نگاشت و مردمان را از دانش خود بهرمند کرد. کتاب«العقد الثمین فی تاریخ البلد الأمین» در چهار جلد اثر اوست. وی در سال 832 در گذشت.

ابوعبدالله، محمّد بن احمد بن على بن ابى عبدالله، محمّد بن محمّد بن عبدالرحمن بن محمّد بن احمد بن على بن عبدالرحمن بن سعید بن عبدالملک، مشهور به ابوالطیّب، فرزند شهاب، ابوالعبّاس بن ابوالحسن فاسى مکّى مالکى، معروف به تقى فاسى است.
تقى فاسى در ماه ربیع الاوّل سال 775 در مکّه، متولد شد و در این شهر شریف و در مدینه منوّره پرورش یافت. وى با اهتمام تمام، به فراگیرى دانش حدیث پرداخت و کتابهاى پرشمارى نگاشت و مردمان را از دانش خود بهرمند کرد; فاسى بر کرسى تدریس و فتوا نشست و در مکّه، مدینه، قاهره، دمشق و شهرهاى یمن، احادیثى را که گرد آورده بود، روایت مى کرد; بدین ترتیب، بزرگان آن زمان از او حدیث شنیدند و در محلّه هاى شهر مکّه، گروههایى بودند که از او حدیث مى آموختند.
او کتاب «العقد الثمین فی تاریخ البلد الأمین» را در چهار مجلّد نگاشت و در آن، زندگى نامه گروهى از فرمانروایان و والیان و قاضیان و خطیبان و پیشوایان و جماعتى از راویان حدیث آن دیار را نقل کرد. وى این کتاب را به ترتیب الفبایى، تنظیم و سپس مختصر کرد. همچنین بر «سیر النبلاء» و «التقیید» (اثر ابن نقطه) مطالبى افزود و کتابهایى درباره «الآخریّات» و اذکار و ادعیه و مناسک حجّ بر اساس فقه شافعى و مالکى، نوشت و « حیاة الحیوان» دمیرى را خلاصه کرد.
فاسى برخى از کتابهاى حدیث اساتیدش را نیز مستندسازى کرده است. وى در ماه شوّال سال 832 در گذشت(1).(2)