پاسخ اجمالی:
از معروفترین احادیثى که از امام هادى(ع) نقل شده، زیارت جامعه کبیره است که مقام ائمه(ع) را به صورت کامل توضیح داده است، در این زیارتنامه، چندین بار به عصمت ائمه(ع) اشاره شده است که ما به دو مورد آن اکتفا مىکنیم: «...وأشهد أنّکم الأئمّة الرّاشدون المهدیّون المعصومون المکرّمون المقرّبون المتّقون الصّادقون...».
«...عصمکم اللّه من الزّلل وآمنکم من الفتن وطهّرکم من الدنس وأذهب عنکم الرّجس وطهّرکم تطهیراً...».
پاسخ تفصیلی:
از معروفترین احادیثى که از امام هادى (علیه السلام) نقل شده، زیارت جامعه کبیره است، این زیارت از بهترین و پربارترین احادیثى است که دائرة المعارف کامل امام شناسى است و شیعیان را از افراط و تفریط در باره امامان شیعه باز مى دارد.
زیارت جامعه کبیره، مقام ائمه (علیهم السلام) را به صورت کامل توضیح داده است، در این زیارتنامه، چندین و چند بار به عصمت ائمه (علیهم السلام) اشاره شده است که ما به دو مورد آن اشاره مىکنیم.
شیخ صدوق (رضوان الله تعالى علیه) در کتاب عیون اخبار الرضا(علیه السلام) و من لایحضر؛ و شیخ طوسى در کتاب تهذیب الأحکام، این زیارت نامه را نقل کردهاند:
«حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَمُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِیُّ وَعَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ وَالْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُکَتِّبُ قَالُوا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْکُوفِیُّ وَأَبُو الْحُسَیْنِ الْأَسَدِیُّ قَالُوا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ الْمَکِّیُّ الْبَرْمَکِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِیُّ قَالَ قُلْتُ لِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیهم السلام) عَلِّمْنِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَوْلًا أَقُولُهُ بَلِیغاً کَامِلًا إِذَا زُرْتُ وَاحِداً مِنْکُمْ»؛
(موسی بن عمران نخعی می گوید : به امام هادی (علی النّقیّ) (علیهم السلام) عرض کردم، یابن رسول الله ! مرا سخن کامل و رسایی یاد بده که هرگاه یکی از شما را زیارت کردم بوسیله آن با شما سخن بگویم).
فَقَالَ: «إِذَا صِرْتَ إِلَى الْبَابِ فَقِفْ وَ اشْهَدِ الشَّهَادَتَیْنِ وَ أَنْتَ عَلَى غُسْل...»؛
(امام هادی (علیه السلام) فرمود: هرگاه به درگاه رسیدی توقف کن و شهادتین را به زبان بیاور در حالی که غسل [زیارت] کرده ای... )
«وقل .... وَأَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِیُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُکَرَّمُونَ الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُون...»؛
(بگو...و شهادت می دهم که شما امامان رشد یافته، هدایت یافته ، معصوم، مکرم، مقرّب، پرهیزکار، راستگو هستید...)
«.... عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ وَآمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ وَطَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَأَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَکُمْ تَطْهِیراً»؛(1)
(خداوند شما را از لغزش محافظت و از فتنه ها در امان نگه داشته است و از پلیدیها پاک کرده ، و ناپاکى را از ساحت قدستان اى اهل بیت دور گردانده، و شما را بى نهایت پاکیزه داشته است) .
علامه مجلسى (رضوان الله تعالى علیه) بعد از شرح این زیارتنامه مىگوید:
«أقول: إنما بسطت).(2).(3)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.