آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن حیان گفته: على بن غراب، در تشیع غلوّ مى کرد، جوزجانى او را ساقط کرده و سخنش را مقبول نمی داند اما ابن معین و دار قطنى او را توثیق کرده اند. ابوحاتم گفته: احادیث او عیب ندارد. ابوزرعه گفته: او از نظر من، راستگوست، احمد بن حنبل گفته: من او را بسیار راستگو یافته ام. ذهبى گفته: نویسندگان سنن به احادیث او ستدلال کرده اند و ابن سعد نیز گفته: اسماعیل بن رجاء، حدیث اعمش درباره عثمان را از او نقل کرده است.

ابن حیان مى گوید: على بن غراب، در تشیع غلوّ مى کرد.
جوزجانى گفته است: او ساقط است و سخنش قبول نیست.
ابوداود گفته است: احادیث او را رها ساخته اند.
اما ابن معین و دار قطنى او را توثیق کرده اند و ابوحاتم گفته است: احادیث او عیب ندارد. ابوزرعه مى گوید: او از نظر من، راستگوست.
احمد بن حنبل مى گوید: من او را بسیار راستگو یافته ام. ابن معین نیز گفته است: راستگوست.
ذهبى او را در کتاب میزان الاعتدال(1) یاد کرده و اقوال ائمه جرح و تعدیل را نقل نموده و در کنار نامش، علامت «س، ق» گذارده است تا اشاره کند به این که نویسندگان سنن به احادیث او استدلال کرده اند.
او از هشام بن عروه و عبیداللّه بن عمر حدیث نقل نموده است.
ابن سعد در جزء ششم کتاب طبقات خود، صفحه 273، وى را یاد کرده و گفته است: اسماعیل بن رجاء، حدیث اعمش درباره عثمان را از او نقل کرده است...
وى در کوفه در آغاز سال 184 در زمان زمامدارى هارون از دنیا رفت (خدا رحمتش کند).(2)