آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ذهبی گفته: همه نويسندگان صحاح بدون ترديد به احاديث حبيب بن ابى ثابت احتجاج و استدلال مى کنند و ابن معين و جماعتى او را توثيق کرده اند. احاديث نقل شده از او در صحيح مسلم و صحيح بخارى به وسيله مسعر، ثورى و شعبه موجود است. حبيب در سال 119 هـ.ق رخت از جهان بر بست.

حبیب بن ابى ثابت اسدى کاهلى کوفى از تابعین است. ابن قتیبه در کتاب معارف، و شهرستانى در ملل و نحل، او را از رجال شیعه به شمار آورده اند.
ذهبى در میزان الاعتدال(1)، نام وى را آورده و رمز صحاح سته را در کنار نام وى قرار داده است تا اشاره کند به این که احادیث او مورد قبول و استدلال آنهاست، و گفته است: همه نویسندگان صحاح بدون تردید به احادیث او احتجاج و استدلال مى کنند. و گفته است: ابن معین و جماعتى او را توثیق کرده اند.
دولابى او را تنها به دلیل شیعه بودن از ضعفا شمرده است. اما به راستى که عمل ابن عون، مرا به حیرت و وحشت انداخته است؛ چرا که چون راهى براى طعن و عیب جویى در حبیب نیافته و از طرفى، هوا و هوس و خواسته هاى دلش بر این بود که عیبى در او بجوید، از او با تعبیر اعور یاد مى کند. در حالى که نقص در چشم نقص نیست، بلکه فحشا و سخنان هرزه عیب است.
شما مى توانید احادیثى را که سعید بن جبیر و ابووائل از حبیب نقل کرده اند، در صحیح بخارى و صحیح مسلم مشاهده کنید. اما حدیث او از زید بن وهب تنها در صحیح بخارى موجود است.
و در صحیح مسلم، او از محمّد بن على بن عبداللّه بن عباس، طاوس، ضحاک مشرقى، ابوالعباس بن شاعر، ابومنهال، عبدالرحمن، و عطاء بن یسار، ابراهیم بن سعد بن وقاص و مجاهد حدیث نقل کرده است.
احادیث نقل شده از او در صحیح مسلم و صحیح بخارى به وسیله مسعر، ثورى و شعبه موجود است.
و مطابق آنچه در صحیح مسلم است، سلیمان اعمش، حصین، عبدالعزیز بن سیاه و ابواسحاق شیبانى از او حدیث نقل کرده اند.
حبیب، در سال 119 هـ .ق رخت از جهان بر بست (خدا رحمتش کند).(2)