آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در مورد زیارت قبر پیامبر(ص) در کتب اهل سنت مناسک و اعمالی توصیه می شود که قدر مشترک آنها ایستادن رو به قبر شریف و سلام کردن به حضرت است، مثلا بگوید: «السلام علیک ایّها النبىّ و رحمة الله و برکاته...».

درکتب اهل سنّت در مورد کیفیت زیارت قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) اقوالى وجود دارد که ما به عنوان نمونه به برخى از آنها اشاره مى کنیم :
1ـ زکریاى انصارى مى گوید:
«هنگامى که زائر داخل مسجد (نبوى) گردید. روضه منوره را قصد کند و در کنار منبر نماز تحیّت مسجد بخواند و بعد از نماز خدا را به سبب این نعمت سپاس گزارد سپس پشت به قبله و رو به سر قبر شریف حضرت ایستاده ودر حالیکه نگاهش به پایین و قلبش از تعلّقات دنیا فارغ است. به اندازه چهار ذراع از قبر دور شود و بدون این که صدایش را بلند کند بر او سلام کند که حداقل آن: «السلام علیک یا رسول الله» هست»(1).
2ـ موسى الحجاوى گوید:
«وقتى که زائر، داخل مسجد (نبوى) شد، روضه منوره را قصد کند که در بین قبر و منبر حضرت است و درکنار منبر نماز تحیّت بخواند، آن گاه پشت به قبله و رو به سر قبر شریف بایستد و در حال فراغت قلب از علایق دنیا به اندازه چهار ذراع از آن دور شود و بدون بلندکردن صدا، او را سلام کند که حد اقل آن گفتن: السلام علیک یا رسول الله(صلى الله علیه وآله) است»(2)
3ـ عبدالرحمن بن قدامه مى نویسد:
«مستحب است کسى که وارد مسجد مى شود، با گام راست آغاز کند، سپس بگوید: به نام خدا و درود بر رسول خدا! پروردگارا! مرا بیامرز و درهاى رحمتت را برایم بگشا. هنگام خروج از مسجد، پاى چپش را مقدم بدارد و به همان ترتیب ورود، دعا کند و جاى جمله دوم، بگوید: (خدایا!) درهاى فضل و کرمت را برایم بگشا. دلیل آن هم روایتى است که از حضرت فاطمه(علیهم السلام) دختر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) او راتعلیم داد به این که هر گاه داخل مسجد (نبوى) شدى چنین بگو سپس پیش قبر آمده پشت به قبله و رو به وسط قبر کن و بگو: السلام علیک ایّها النبىّ و رحمة و برکاته »(3)
4ـ ملا على قارى ذیل حدیث زیارة النبىّ مى نویسد:
«از سنت صحابه و پیروان آنها این است که تو از طرف قبله در حالى که پشت به قبله و رو به قبر شریف پیامبر هستى وارد شوى (استقبال قبر تاکید دارد) سپس بگویى: السلام علیک ایّها النبىّ و رحمة الله و برکاته»(4)
5ـ سمهودى مى گوید:
«منقول این است که زائر در فاصله چهار ذراعى سر قبر (پیامبر) بایستد و ابن عبدالسلام گفته است که در فاصله سه ذراعى بایستد و در هر حال، بدون شک این فاصله از داخل ضریح محاسبه مى شود و ابن حبیب درکتاب الواضحه گفته است: رو به قبله ایستاده وقصد زیارت قبر شریف (پیامبر) را نموده و به آن نزدیک شو(5)
غزالى درکتاب احیاء العلوم بعداز بیان محلّ وقوف زائر به همان صورتى که گفتیم، مى گوید: سزاوار است آن چنان که توصیف نمودیم در محضر شریف پیامبر بایستى و به همان نحوى که در زمان حیات او را زیارت مى کردى در حال ممات نیز زیارت کنى و بیش از آن اندازه اى که در زمان حیات به حضور کریمش نزدیک مى شدى به قبر شریفش نزدیک نشوى »
سپس میگوید:
«سپس زائر، با صداى میانه؛ یعنى نه خیلى بلند ونه خیلى آهسته سلام می کند و مى گوید: السلام علیک یا رسول الله یا نبىّ الله! و... وهر کس از حفظ کلمات این سلام عاجز باشد، یا این که وقت تنگ باشد به بعضى از آن اکتفا نماید و چنان چه نووى گفته است: حداقل سلام این است که بگوید: «السلام علیک یا رسول الله!» درود و سلام خدا بر تو باد.
سپس بعد از نووى نقل می کند که زائر به جاى اول خود مقابل صورت حضرت بر می گردد و توسل پیدا می کند به آن حضرت براى خود و او را شفیع قرار مى دهد نزد پروردگار.(6)
و بعد از آن که از دعا و توسل مقابل صورت مبارک فارغ شد به طرف رأس شریف مى آید، بین قبر و ستونى که در آن جا است مى ایستد و رو به قبله مى نماید و به حمد و ثناى پروردگار و دعا براى خود و دوستان و پدر و مادر و هر کسى را که مى خواهد مشغول مى شود.(7).(8)