آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اطاعت به معنای انقیاد، تسلیم و پیروی از امر و فرمان به کار می رود. برخی از لغت شناسان اطاعت را به معنای پیروی و انجام فرمان رهبر و مطاوعة را به معنای موافقت و هماهنگی معنا کرده اند.

«اِطاعَتْ» در اصل به معناى انقياد و تسليم است ـ اين سخنى است كه بسيارى از ارباب لغت به آن تصريح كرده اند ـ سپس به پيروى كردن از امر و فرمان اطلاق شده است.
بعضى در ميان «اطاعت» و «مطاوعة» فرق گذاشته اند: «اطاعت» را به معناى انقياد و انجام فرمان، و «مطاوعت» را به معناى موافقت و هماهنگى تفسير كرده اند. لذا خليل بن احمد در كتاب العين مى گويد: در مورد رعايا نسبت به رهبر واژه «اطاعت» به كار مى رود، و در مورد زن نسبت به همسرش «طَواعِيَة» «يا مُطاوَعة».(1)