آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام حسین(ع) در روز عاشورا فرمود: پیراهن كهنه اى بياوريد كه كسى به آن رغبت نكند. امام(ع) چند جا از آن لباس کهنه را پاره کرد، تا کسی آن را بعد از شهادت از تن ایشان بیرون نیاورد، اما دشمن آن کهنه پیراهن را هم غارت کرد.

طبق آنچه که در روایات آمده هنگامى كه امام حسين(عليه السلام) عزم ميدان كرد، فرمود:
«اِئْتُوني بِثَوْب لا يُرْغَبُ فيهِ، اَلْبِسُهُ غَيْرَ ثِيابِي، لا اُجَرَّدُ، فَاِنِّي مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ»؛ (برايم جامه كهنه اى بياوريد كه كسى به آن رغبت نكند تا آن را زير لباسهايم بپوشم و بعد از شهادتم مرا برهنه نكنند، زيرا مى دانم پس از شهادت لباسهايم ربوده خواهد شد). لباس تنگ و كوتاهى آوردند ولى امام(عليه السلام) آن را نپوشيد و فرمود: «هذا لِباسُ أَهْلِ الذِّمَّةِ»؛ (اين لباس اهل ذمّه [كفّار اهل كتاب] است).
لباس بلندترى آوردند. امام(عليه السلام) آن را پوشيد سپس با بانوان حرم خداحافظى كرد. در آن هنگام حضرت سكينه گريه سر داد. امام وى را به سينه چسبانيد و فرمود:
«سَيَطُولُ بَعْدي يا سَكينَةُ فَاعْلَمي *** مِنْكِ الْبُكاءُ إِذَا الْحَمامُ دَهانِي
لا تُحْرِقي قَلْبِي بِدَمْعِكِ حَسْرَةً *** مادامَ مِنّي الرُّوحُ في جُثْماني
وَ إِذا قُتِلْتُ فَاَنْتَ اَوْلى بِالَّذِي *** تَأْتينَهُ يا خَيْرَةَ النِّسْوانِ»
(سكينه جان! بدان پس از شهادتم گريه هاى طولانى خواهى داشت.
تا جان در بدن دارم با اشك حسرتت دلم را آتش مزن.
اى بهترين زنان! هنگامى كه شهيد شدم پس تو از هر كس به سوگوارى سزاوارترى). (1)
و در روايت ديگرى آمده است هنگامى كه لباس كهنه آوردند، چند جايش را پاره كرد (تا ارزشى براى بيرون آوردن نداشته باشد) و آن را زير لباس هايش پوشيد ؛ ولى پس از شهادت امام (دشمن ناجوانمرد پست) آن را نيز از بدنش بيرون آوردند. (2)
امام(عليه السلام) با دقّت تمام در جاى جاى داستان كربلا، چهره واقعى ياران خود و دشمنانش را ترسيم كرد و براى ثبت در تاريخ به يادگار گذاشت!
امام(عليه السلام) در صحنه هايى كه با ياران فداكار و پاكبازش در شب و روز عاشورا داشت نشان داد كه آنها از ارزنده ترين انسانهاى تاريخ بشر بودند، همان گونه كه نشان داد دشمنانش از پست ترين و فرومايه ترين انسانها بودند. بلكه درندگان و شياطينى بودند در لباس انسان!
يك پيراهن كهنه كه چندين جاى آن را پاره كرده باشند، چه ارزشى دارد كه از تن مبارك امام(عليه السلام) بعد از شهادت بدر آورند و بدن مبارك او را برهنه زير آفتاب سوزان بگذارند، اين نشانه چيست؟
لباس كهنه بپوشيد زير پيرهنش *** از آن كه بر نكند خصم بد گهر ز تنش
لباس كهنه چه حاجت كه زير سمّ ستور *** تنى نماند كه پوشند جامه يا كفنش (3)