آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جمعى از بزرگان شیعه و اهل سنت، از جمله «ثعلبى»، «واحدى»، «ابن مردویه»، «خطیب بغدادى»، «طبرى»، «موصلى»، «احمد حنبل» و غیر آنها به اسناد خود از «عمار یاسر»، «جابر بن سمره» و «عثمان بن صهیب» از پیغمبر اکرم(ص) چنین نقل کرده اند که به على(ع) فرمود: «اى على! شقى ترین پیشینیان همان کسى بود که ناقه صالح را کشت و شقى ترین فرد از آخرین قاتل تو است».و در روایتى آمده است: «کسى است که این را با آن رنگین کند»؛ (محاسنت را با خون فرقت خضاب مى کند).

جمعى از بزرگان شیعه و اهل سنت، از جمله «ثعلبى»، «واحدى»، «ابن مردویه»، «خطیب بغدادى»، «طبرى»، «موصلى»، «احمد حنبل» و غیر آنها به اسناد خود از «عمار یاسر»، «جابر بن سمره» و «عثمان بن صهیب» از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) چنین نقل کرده اند که به على(علیه السلام) فرمود: «یا عَلِیُّ! أَشْقَى الأَوَّلِینَ عاقِرُ النّاقَةِ، وَ أَشْقَى الآْخِرِینَ قاتِلُکَ، وَ فِی رِوایَة مَنْ یَخْضِبُ هذِهِ مِنْ هذَا»(1)؛ (اى على! شقى ترین پیشینیان همان کسى بود که ناقه صالح را کشت و شقى ترین فرد از آخرین قاتل تو است).
و در روایتى آمده است: «کسى است که این را با آن رنگین کند» (اشاره به این که محاسنت را با خون فرقت خضاب مى کند).(2)
در حقیقت، شباهتى میان «قدار بن سالف» پى کننده ناقه صالح و قاتل امیرمؤمنان «عبدالرحمن بن ملجم مرادى» وجود داشت. هیچ یک از این دو خصومت شخصى نداشتند، بلکه هر دو مى خواستند نور حق را خاموش کنند و معجزه و آیتى از آیات الهى را از میان بردارند و همان گونه که بعد از ماجراى ناقه صالح، عذاب الهى آن قوم طاغى و سرکش را فرو گرفت، مسلمین نیز بعد از شهادت مظلومانه امیرمؤمنان على(علیه السلام) در زیر سلطه حکومت جبار و بیدادگر بنى امیه، شاهد دردناکترین عذاب ها شدند.
قابل توجه این که: «حاکم حسکانى» در «شواهد التنزیل» روایات بسیار فراوانى در این زمینه نقل کرده که از نظر مضمون و محتوا شبیه روایت بالا است.(3)