آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ثمره اعتقاد به توحید افعالی این است که انسان تنها متکی به الله خواهد بود و قدرت و عظمت را تنها مربوط به او مى داند، و غیر او در نظرش فانى، زوال پذیر، و فاقد قدرت مى باشد. این تفکر و اعتقاد، انسان را تنها به خدا پیوند مى دهد، حتى اگر به دنبال عالم اسباب مى رود نیز به فرمان اوست یعنى در لابه لاى اسباب، قدرت خدا را که «مسبّب الاسباب»،  است مشاهده مى کند. در واقع این عقیده، روح انسان را وسیع و افق فکر او را بالا مى برد که به بى نهایت و ابدیت مى پیوند و از محیط هاى محدود آزاد و رها مى سازد.

ثمره این عقیده آن است که انسان تنها متکى به «الله» خواهد بود، قدرت و عظمت را تنها مربوط به او مى داند، و غیر او در نظرش فانى، زوال پذیر، و فاقد قدرت مى باشد.
تنها ذات الله قابل اعتماد و ستایش است، و لیاقت این را دارد که انسان او را در همه چیز تکیه گاه خود قرار دهد.
این تفکر و اعتقاد، انسان را از همه کس و همه موجودات بریده و تنها به خدا پیوند مى دهد، حتى اگر به دنبال عالم اسباب مى رود نیز به فرمان اوست یعنى در لابه لاى اسباب، قدرت خدا را که «مسبّب الاسباب»، (1) است مشاهده مى کند.
این عقیده آن قدر روح انسان را وسیع و افق فکر او را بالا مى برد که به بى نهایت و ابدیت مى پیوند و از محیط هاى محدود آزاد و رها مى سازد. (2)