آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیامبر(ص) در حدیثی به ترسیم صور پرداخته و مى فرماید: «صور، شاخى است از نور که در آن سوراخ هائى به عدد ارواح بندگان است!». در حقیقت صور فریادی عظیم و برتر از امواج نور است. امروزه این موضوع تعجبى ندارد، چرا که بسیار شنیده ایم، موج انفجار گوش ها را کر، بدن ها را متلاشى، و حتى خانه ها را ویران مى سازد، بنابراین جاى تعجب نیست که امواجى هم در نقطه مقابل آن، بیدارکننده و احیاگر باشد، هر چند تصور آن، امروز براى ما ممکن نیست.

دقت در روایاتى که در منابع اسلامى در تفسیر «صور» آمده، نشان مى دهد که بر خلاف پندار بعضى، «صور» یک شیپور معمولى نیست.
در روایتى از امام على بن الحسین زین العابدین(علیه السلام) آمده است: «اِنَّ الصُّورَ قَرْنٌ عَظِیْمٌ لَهُ رَأْسٌ واحِدٌ وَ طَرَفانِ، وَ بَیْنَ الطَّرَفِ الاَسْفَلِ الَّذِی یَلِى الاَرْضَ اِلَى الطَّرَفِ الاَعْلى الَّذِی یَلِى السَّماءَ مِثْلُ تُخُومِ الاَرَضِیْنَ اِلى فَوْقِ السَّماءِ السّابِعَةِ، فِیْهِ أَثْقابٌ بِعَدَدِ أَرْواحِ الْخَلایِقِ!»؛ (صور شاخ بزرگى است که یک سر، و دو طرف دارد، و میان طرف پائین که در سمت زمین است، تا طرف بالا که در سمت آسمان است، به اندازه فاصله اعماق زمین تا فراز آسمان هفتم است، و در آن سوراخ هائى به عدد ارواح خلائق مى باشد!). (1)
در حدیث دیگرى از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «اَلصُّورُ قَرْنٌ مِنْ نُور فِیْهِ أَثْقابٌ عَلى عَدَدِ أَرْواحِ الْعِبادِ»؛ (صور، شاخى است از نور که در آن سوراخ هائى به عدد ارواح بندگان است!). (2)
این حدیث براى ما روشن مى سازد که این فریاد عظیم از قبیل امواج صوتى معمولى ما نیست، فریادى است، برتر و بالاتر، با امواجى فوق العاده سریع تر از امواج نور که پهنه زمین و آسمان را در فاصله اى کوتاه طى مى کند، بار اول، مرگ آفرین است، و بار دیگر زنده گر و حیات بخش!
این مسأله که چگونه ممکن است صدا این چنین مرگ آفرین باشد، اگر در گذشته براى بعضى شگفت انگیز بود، امروز براى ما تعجبى ندارد، چرا که بسیار شنیده ایم، موج انفجار گوش ها را کر، بدن ها را متلاشى، و حتى خانه ها را ویران مى سازد، انسان هائى را از جاى خود برداشته، به فاصله هاى دوردست پرتاب مى کند، بسیار دیده شده است که حرکت سریع یک هواپیما و به اصطلاح شکستن دیوار صوتى، چنان صداى وحشتناک و امواج ویرانگرى به وجود مى آورد، که شیشه عمارت ها را در شعاع وسیعى خرد مى کند.
جائى که نمونه هاى کوچک امواج صوتى، که به وسیله انسان ها ایجاد شده این چنین اثراتى دارند، آن صیحه عظیم الهى، آن انفجار بزرگ جهانى چه آثارى به بار خواهد آورد؟!
به همین دلیل، جاى تعجب نیست که امواجى هم در نقطه مقابل آن، تکان دهنده و بیدارکننده و احیاگر باشد، هر چند تصور آن، امروز براى ما ممکن نیست، ولى لااقل بیدار کردن افراد خواب را، با فریاد و یا به هوش آوردن انسان هاى بى هوش را با شوک هاى شدید، دیده ایم، و باز تکرار مى کنیم، ما با علم محدودمان تنها شبحى از این امور را از دور مى بینیم. (3)