آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آیه مزبور یک قانون عمومى براى موجودات زنده را بیان می کند و طول عمر امام زمان(عج)، با اینکه مطابق موازین علمی، امر ممکنی می باشد؛ ولی جنبه استثنایى نیز دارد و خداوند براى اصلاح جامعه بشریّت یکى از بندگان برگزیده خود را طول عمر فوق العاده اى داده و او را از عوارض طول عمر که ضعف و ناتوانى است نیز حفظ مى نماید و این مطلب با آیه مزبور که نظر به افراد عادى معمولى دارد، هیچ گونه منافاتى نخواهد داشت.

آیه مزبور(1) در حقیقت یک ناموس طبیعى و قانون الهى را توضیح مى دهد؛ یعنى، انسان ها مطابق سیر طبیعى، پس از آن که به سر حدّ تکامل جسمى رسیدند، تدریجاً نیروهاى خود را یکى پس از دیگرى از دست داده و به ضعف و ناتوانى روز اوّل بازگشت مى کنند. این «منحنى» ضعف و قدرت یک قانون عمومى براى تمام موجودات زنده است و همگى روى سیر طبیعى و معمولى این سرنوشت را خواهند داشت؛ ولى در موضوع طول عمر امام زمان(عج) با این که یک سلسله مطالعات علوم طبیعى چنین طول عمرى را طبق موازین علمى امرى کاملا ممکن معرّفى مى کند، در عین حال باید اعتراف کرد که این طول عمر فعلا جنبه استثنایى دارد.
به عبارت دیگر، عمر هزار ساله و بیشتر انسان مطابق اصول علمى امروز به هیچ وجه محال نیست؛ به دلیل این که دانشمندان علوم طبیعى براى طولانى ساختن عمر انسان همواره مشغول مطالعاتى هستند و به ما نوید مى دهند که روزى موفّق شدند از طرق علمى حدّاکثر طول عمر انسان را به مراتب افزایش دهند، این خود نشانه امکان و معقول بودن چنین طول عمرى است.
ولى نمى توان انکار کرد که فعلا چنین طول عمرى جنبه استثنایى دارد و هنوز انسان از طرق معمولى موفّق به آن نشده است، بنابر این خداوند براى اصلاح جامعه بشریّت یکى از بندگان برگزیده خود را طول عمر فوق العاده اى داده که در موقع معیّنى قیام کند و جهانى را مملوّ از عدالت گرداند. پرواضح است آیه مزبور که نظر به افراد معمولى و عادى دارد شامل حال چنین فردى نخواهد شد که وضع او یک وضع فوق العاده است و از جریان هاى معمولى برکنار مى باشد.
خلاصه، همان خدایى که برخلاف وضع عادّى چنین عمر طولانى را به آن حضرت داده و به صورت فوق العاده او را زنده نگه داشته، از عوارض طول عمر که ضعف و ناتوانى و بازگشت به قهقراست نیز حفظ مى نماید و این مطلب با آیه مزبور که نظر به افراد عادى معمولى دارد، هیچ گونه منافاتى نخواهد داشت.(2)