در قرآن كلمه «شفاء» چهار مرتبه استعمال شده است. يك بار به معنى «شفاء جسمى» و سه بار به معناي «شفاء روحى» آمده است. قرآن، از يك طرف مايه شفاء دردهاى معنوى و باطنى مؤمنين است و از طرف ديگر باعث افزايش بيمارى كافرين و منافقان لجوج است و علت آن اين است كه قرآن داروئى است كه با ساختار روحى مؤمنين سازگار است و لذا شفا حاصل مى شود ولى با ساختمان روحى منافقين و كافرين لجوج ناسازگار است.