تحريم قرضى كه زيادى «فعليه» در آن شرط شده در روایات کاملاً واضح است. مثلا شخصی به امام صادق(ع) عرض كرد: ما با گروهى از مردم عراق رفت و آمد داريم، وامى به آنها مى دهيم آنها نيز غلات خود را براى فروش به ما مى دهند و سودى از آن به ما مى رسد. امام(ع) فرمود: «اشكال ندارد» و این بدان خاطر است که در هنگام دادن قرض انجام چنين كارى را بر آنها شرط نكرده بودند و لذا مفهوم روایت عدم جواز این کار در صورت شرط کردن است.