قرآن در سوره «واقعه» پس از آنكه مقام والاى سابقون و پيشگامان را بر مى شمرد مى فرمايد: «[ایشان] گروهى از امت هاى نخستين و اندكى از امت هاى آخرين [هستند]». حاكم حسكانى در «شواهد التنزيل» چندين روايت ذكر مي كند كه منظور از «قليل من الاخرين» على(ع) است. بديهى است مفهوم اين آيه انحصار بهشتیان در علی(ع) نیست؛ بلكه پيشگام بودن در ايمان، مقام والايى را در بهشت و در جوار قرب الهى مى طلبد كه ويژه على(ع) بعد از پيامبر(ص) است.