حجاب بودن گناه، به طور گسترده در روايات اسلامى مورد توجّه قرار گرفته است. پیامبر(ص) انجام هر گناهی را باعث پدید آمدن نقطه سیاهی در قلب می داند که در صورت عدم توبه و اصرار بر آن گناه موجب سیاه و تاریک شدن همه دل و زنگار نشستن بر آن و نتیجتاً تباه شدن قلب می گردد. امام صادق(ع) نیز با اشاره به فاسد شدن قلب بر اثر گناه، مداومت بر معصیت را نهایتا موجب وارونه شدن آن می داند. حضرت علی(ع) نیز ضمن اشاره به این حقیقت بر دریده شدن عقل با شهوترانی ها و مرگ قلب با تعلق به دنیا تأکید می کند.

در فضيلت عمر احادیثی جعل شده، همانند این سخن، که پیامبر(ص)‏ فرمود: «اگر من در ميان شما مبعوث نمى‏ شدم به يقين عمر مبعوث مى ‏شد». ابن جوزى در رابطه با این حدیث می نویسد: در سلسله آنها افرادی چون زكريّا بن يحيى قرار دارد که از بزرگ‏ترين دروغ‏گويان می باشد.