امام صادق(عليه السلام) از پدرانشان نقل مى كنند كه از رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) سؤال شده درباره اينكه نجات در روز قيامت در چيست؟ فرمودند: «در اينكه با خداوند خدعه نكنند كه با آنها خدعه مى كند...» گفته شد: چگونه با خدا خدعه و نيرنگ مى شود؟ فرمود: «به اينكه عمل مى كند بر طبق امر خداوند و غير او را با اين عمل اراده مى كند و براى خدا انجام نمى دهد...».
خداوند در این آیه، اطاعت از «اولى الأمر» را به صورت مطلق واجب کرده؛ یعنى هر دستورى که آنها در هر زمینه‌اى دادند، باید بدون چون و چرا پذیرفته شود. حال اگر «اولى الأمر» معصوم نباشد، ممکن است عمداً و یا سهواً دستورى بدهد که مخالف دستور خداوند و یا پیامبر(ص) باشد. بنابر این لازم است «اولى الأمر» معصوم از هر گونه خطا و اشتباه باشد.
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258