«بدعت» یعنی اینکه انسان چیزى را که از دین نیست جزء دین قرار دهد، و آن را به عنوان یک عمل دینى انجام دهد. سوء برداشت از مفهوم بدعت و عدم آشنایى به معنى فقهى آن و عدم تفکیک امور عرفى از تکالیف شرعى سبب  می شود بعضی امور عرفی  را بدعت بدانند. شایان توجّه این که گاه نوآورى هاى عرفى در کنار مسائل شرعى قرار مى گیرد بى آن که به آن آمیخته شود و عنوان بدعت حرام پیدا کند، به عنوان مثال امروز در مسجدالحرام و مسجد النبى مناره هاى زیادى مى بینیم که به یقین در عصر پیامبر(ص) نبوده است، ولی بدعت نیست.