مدح و ذمّ دنیا، در منابع اسلامی

چرا در بعضى از آیات و روایات، دنیا مدح شده و در بعضى دیگر مذموم شمرده شده است؟

مواهب جهان مادى که همه از نعمت هاى خدا است، اگر به عنوان وسیله اى براى رسیدن به سعادت و تکامل معنوى انسان، استفاده شود، از هر نظر قابل تحسین است و اما اگر به عنوان یک هدف و نه وسیله، مورد توجه قرار گیرد، درخور هر گونه نکوهش و مذمت است. از این رو خداوند می فرماید: «آیا راضى شدید که زندگى دنیا را به جاى آخرت بپذیرید؟!». هم چنین امام على(ع) می فرماید: «آن کس که با چشم بصیرت به آن بنگرد دنیا به او آگاهى مى بخشد، و آن کس که به خود آن نگاه کند، دنیا او را نابینا خواهد کرد».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.

لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.

هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ريخته شود (که چيزى با آن برابرى نمى کند و مزد بى اندازه دارد).

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 548