از دو راه مى توان دریافت که نظم، همواره حکایت از یک مبدأ عاقل دارد: 1- تجربه هاى روزمرّه بشرى؛ مثلا، براى ساخت یک ساختمان، از مصالحی خاصّ، باکمیّت و کیفیّتی خاصّ استفاده می شود. بدیهى است انتخاب نوع مصالح، کمّیّت لازم، کیفیّت مورد نظر و شیوه ترکیب آنها، نیازمند به یک مبدأ باشعور است. 2- حساب احتمالات است. فرض کنید کتابى با اوراق درهم ریخته و نامنظّم، در اختیار شخص نابینایى قرار گرفته تا آن را به صورت اوّل باز گرداند، احتمال موفّقیّت این شخص نابینا از روى تصادف، مساوى با صفر است.