زمانی که قرآن نازل شد، درباره پیدایش جهان دو نظریّه معروف وجود داشت: یکى نظریّه هیأت«بطلمیوس» بود که زمین را مرکز جهان و نُه فلک را به دور آن گردان می پنداشت. فرضیه دیگر«عقول عَشَرَه» بود که آن هم از فرضیّه اول کمک مى گرفت. امّا قرآن و روایات اسلامى هر دو فرضیّه را رد کرد و از آسمانهاى هفتگانه سخن به میان آورد؛ که این خود از شواهد عظمت و استقلال قرآن و اخبار اسلامى و سرچشمه گرفتن آنها از مبدأ وحى است.