امام علی(ع) می فرماید: «با من آن گونه كه با زمامداران ستمگر سخن گفته مى شود سخن نگوييد و آن گونه كه مردم خود را در برابر حاكمان تندخو و جبّار حفظ مى كنند محدود نسازيد و به طور تصنّعى و منافقانه با من رفتار نكنيد، هرگز گمان مبريد كه درباره حقى كه به من پيشنهاد مى كنيد كوتاهى كنم [يا ناراحت شوم] و هرگز خيال نكنيد من در پى بزرگ ساختن خويشتنم، زيرا كسى كه شنيدن حق يا پيشنهاد عدالت به او برايش سنگين باشد عمل به آن دو براى او سخت تر و سنگين تر است».

از آنجا كه مسأله مديريّت بسيار پيچيده و ظريف است، طبعاً آفات آن نيز بسيار زياد است. برخي از اين آفات عبارتند از: تبعيض بى دليل در ميان افراد، سپردن كارها به دست افراد نامناسب، میدان دادن به افراد متملّق، حبّ ثناء و مدح، جاه طلبى، حرص، بخل، حسادت، اعتنا به شايعات، اسراف، از دست دادن فرصتها به خاطر ترس، چسبيدن به نقاط ضعف، استبداد به رأى، عصبانيّت و خشونت، بدزباني و عدم اعتماد به همكاران و ... .