«کوثر» وصف است که از «کثرت» گرفته شده، و به معنى خیر و برکت فراوان است، و به افراد «سخاوتمند» نیز «کوثر» گفته مى شود. بسیارى از علماى شیعه، یکى از روشن ترین مصداق هاى آن را وجود مبارک «فاطمه زهراء»(س) دانسته اند. «فخر رازى» نیز مى گوید: «قول سوم این است که: این سوره به عنوان ردّ بر کسانى نازل شده که عدم وجود اولاد را بر پیغمبر اکرم(ص) خرده مى گرفتند، بنابراین معنى سوره این است که: خداوند به او نسلى مى دهد که در طول زمان باقى مى ماند...».

«کوثر» به معنی خیر کثیر و فراوان است و روشن ترین مصداق آن وجود مبارک «فاطمه زهراء»(س) می باشد؛ چرا که طبق شأن نزول آیه 1 سوره کوثر، نسل و ذریه پیامبر(ص) به وسیله همین دختر گرامى در جهان انتشار یافت، و در میان آنها علماى بزرگی بودند، که با ایثار و فداکارى، در حفظ آئین اسلام کوشیدند.