منظور از زفیز و شهیق در قرآن

منظور از زفیز و شهیق در آیه 106 سوره «هود» چیست؟

خداوند رد قرآن می فرماید: «اما آنها که شقاوتمند شدند، در آتش دوزخ زفیر و شهیق دارند، و ناله و نعره و فریاد سر مى دهند». از این رو برخی از مفسرین و لغت شناسان گفته اند: زفير به معنى فريادی است كه با بيرون فرستادن نفس توام باشد، و شهيق ناله توام با فرو بردن نفس است.  لذا منظور از این دو صداى ناله و فریادی است که تمام وجود را پر مى کند، و نشانه نهایت ناراحتى و شدت عذاب دوزخیان است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الحسينُ عليه السّلام :

مَنْ دَمِعَتْ عَيناهُ فينا قَطْرَةً بَوَّاءهُ اللّهُ عَزَّوَجَلّ الجَنَّةَ.

چشمان هر کس که در مصيبتهاى ما قطره اى اشک بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.

احقاق الحق ، ج 5، ص 523