در آيه 179 سوره اعراف، سه وصف دوزخيان آمده است. اول: خرد و انديشه خدا دادي را در راه سعادت ابدي بکار نمي بندند. دوم: با داشتن چشم بينا، غافل از نگرش توحيدي هستند. سوم: با داشتن گوش سالم چون کران خود را از شنيدن حرف حق محروم مى سازند. آنها با دست خود غفلت و بي خبري خريده و امتياز فکر بيدار، چشم بينا و گوش شنوا را بکار نگرفته اند، لذا در زمره حيوانات در آمده اند.
لجاجت، خودسرى، تقلید کورکورانه و گناه، چشم حقیقت بین انسان را کور، گوش او را کر و عقل و قلب او را از کار مى اندازد. چنین کسى اگر تمام انبیاء و اولیاء و فرشتگان براى هدایتش بسیج شوند، بى اثر خواهد بود؛ آری انسان تا روح حق طلبى و خضوع در برابر فرمان خدا را نداشته باشد هرگز گوش به سخنان پیامبران(ص) نخواهد داد.
عَنِ الصّادقُ عليه السّلام :
يا زُرارَةُ! اِنَّ السَّماءَ بَکَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ اَرْبَعينَ صَباحاً.
اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسين بن على عليه السّلام گريه کرد.
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 552