آيه 30 سوره شورى عموما مصائبی که دامنگير انسان می شود را مجازات اعمال و هشدار الهى مي شمارد. چرا که انسان در دنيا نيز گوشه اي از کيفر اعمالش را مي بيند. البته مصائب انبياء و معصومين استثنا است و جنبه ترفيع مقام دارد؛ کما اينکه مصائب براي مومنين نيز جنبه آزمون دارد. بلاهاي دست جمعى محصول گناهان جمعى است که اقوام با تغيير در خويشتن مي توانند مانع آن شوند. لذا هر کس در مقابل گناهى به مصيبتى در جسم، جان، اموال و متعلقاتش، گرفتار مي گردد.

طبق آیه 30 سوره شوری مصائبى که دامنگیر انسان ها مى شود به خاطر اعمال آنها است. این گونه مصائب، علاوه بر این که بار انسان را سبک مى کند، او را نسبت به آینده کنترل خواهد نمود. البته در عمومات، استثناهائى وجود دارد، مانند مصائب و مشکلاتى که دامنگیر انبیاء و ائمه معصومین(ع) مى شد که براى ترفیع مقام یا آزمایش آنها بود.همچنین مصائبى که گریبان غیر معصومین را مى گیرد و جنبه آزمون دارد یا مصائبى که بر اثر سهل انگارى در امور حاصل مى شود که اثر تکوینى اعمال خود انسان است.